30 marca 2021
Archiwum wydarzeń

URODZINY „REFLEKTORA” 14-15.06.2015

14-15.06.2016

Muzeum Literackie im. Józefa  Czechowicza

 

14 czerwca 2016 r., godz. 17.00
„Lubelskiej literaturze potrzebny jest nowy akcent” – o początkach kwartalnika literackiego „Akcent”
– spotkanie z dr. Bogusławem Wróblewskim – założycielem i redaktorem naczelnym pisma oraz autorami pierwszego tomu „Akcentu” (1980): prof. Moniką Adamczyk-Garbowską, dr Aliną Kochańczyk oraz red. Adamem Kulikiem

„Akcent” – czasopismo literacko-artystyczne, wydawane od 1980 w Lublinie.
 Początkowo  „Akcent” ukazywał się jako almanach. Po Sierpniu 1980 został zalegalizowany jako czasopismo poświęcone literaturze, sztukom plastycznym i naukom humanistycznym. W latach osiemdziesiątych na skutek restrykcji politycznych był dwukrotnie zawieszany, ale środowisku artystycznemu udawało się odzyskać tytuł w niezmienionej postaci.
„Akcent” analizuje główne procesy kulturowe, jakie zachodzą na pograniczu kultur i narodowości. Pismo zainicjowało zainteresowanie tym tematem przed wieloma laty, kiedy był on jeszcze zakazany przez PRL-owską cenzurę.
„Akcent” był nazywany „domem najwybitniejszych śpiewających poetów” – publikowano tu utwory W. Młynarskiego oraz wysokiej próby przekłady piosenek G. Brassensa, J. Brela, B. Okudżawy, W. Wysockiego, a w ostatnich latach Jana Kondraka, Basi Stępniak-Wilk, Marka Andrzejewskiego, Marcina Różyckiego, Wojciecha Waglewskiego. W „Akcencie” debiutowało wielu młodych autorów, których nazwiska stały się głośne (m. in. P. Szewc, E. Ostrowska, M. Świetlicki, A. Niewiadomski, A. Goławska).
„Akcent” ma znaczący udział w popularyzacji literatury polskiej tworzonej na obczyźnie – już w latach 80. prezentowano twórczość pisarzy emigracyjnych i jej kompetentne omówienia.
„Akcent” drukował pierwsze polskie przekłady „Spotkania w Telgte” G. Grassa, „Malowanego ptaka” J. Kosińskiego, „Cementowego ogrodu” I. McEwana, „Szatańskich wersetów” S. Rushdiego, opowiadań I. B. Singera.
Co pewien czas „Akcent” publikuje blok tekstów poświęconych jednemu tematowi, problemowi czy osobie, np.: „Dziecko i świat”, „Samobójcy i inni”, „Gra – temat i metoda”, „Chłopi – twórcy kultury”, „Powstanie warszawskie”, „Węgry i o Węgrach”, „Erotyka w literaturze”, „Komizm, humor i groteska w kulturze Europy”, „Polscy Amerykanie”, „Karol Wojtyła – poeta, dramaturg, filozof”, „Czytanie Ukrainy”.
„Akcent” gości na swych łamach m. in. Edwarda Balcerzana, Tadeusza Chabrowskiego, Karla Dedeciusa, Jacka Dehnela, Annę Frajlich, Michała Głowińskiego, Pawła Huelle, Ryszarda Kapuścińskiego, Tadeusza Konwickiego, Istvana Kovacsa, Hannę Krall, Jacka Łukasiewicza, Leszka Mądzika, Wojciecha Młynarskiego, Danutę Mostwin, Wiesława Myśliwskiego, Wacława Oszajcę, Piotra Sommera, Sergiusza Sternę-Wachowiaka, Jerzego Święcha, Bolesława Taborskiego, abp Józefa Życińskiego.                                                                   



Plakat Jest nas 22 albo jak zostać hypnotyzerem?

 

15 czerwca 2016 r., godz. 17.00 i 19.00
Instalacja teatralna Jest nas 22 albo Jak zostać hypnotyzerem Ludomira Franczaka i Mateusza Nowaka (prosimy o wcześniejsze rezerwacje: +81 532 30 91 lub e-mail: czechowicz@muzeumlubelskie.pl)

Spektakl Jest nas 22, albo jak zostać hypnotyzerem jest zderzeniem słowa i obrazu. To interaktywna instalacja teatralna, którą po części zwiedza się jak wystawę, po części uczestniczy w niej na zasadach przyjętych w teatrze. Umieszczona w przestrzeni kamienicy Riabininów przy ulicy Złotej 3 – siedzibie Muzeum Literackiego im. Józefa Czechowicza otwiera i anektuje niedostępne na co dzień dla zwiedzających wystawy zakamarki budynku. Twórcy spektaklu postanowili przywołać klimat przedwojennego Lublina, z jego bogatym życiem literackim, jednocześnie akcentując nastrój tajemnicy i cień grozy wiszący nad tymi czasami. Wszechobecna śmierć – widziana oczami współczesnych Czechowiczowi ludzi podczas pierwszej wojny światowej i nadciągający kataklizm drugiej wojny, wpłynął na atmosferę niepokoju, połączonej ze swoistą dekadencją świata kultury. W kawiarnianym życiu literackim głębokie przemyślenia filozoficzne łączą się z, trwającymi czasem całymi dniami, libacjami alkoholowymi, a wszystko to we wszechobecnym duchu europejskich awangard. Jednocześnie spektakl opowiada o obsesji Czechowicza i jego przyjaciół w znajdowaniu sobie kolejnych pseudonimów, tworzenia wielokrotnych osobowości, życia tak intensywnego, że obdzielić nim można byłoby kilka charakterów. Podstawą scenariusza są teksty członków lubelskiej grupy poetyckiej „Reflektor” – Wacława Gralewskiego, Konrada Bielskiego i Józefa Czechowicza pochodzące z lat 20-tych minionego wieku.

Wykorzystane utwory:
Dr Rafael Mabuze [Wacław Gralewski], Jak zostać hypnotyzerem?, Lublin 1925.
Konrad Bielski, Oda do alkoholu
Józef Czechowicz, Inwokacja, We czterech, Front, Śmierć

 

 

Zdjęcie mężczyzny z doklejonymi ciemnymi brwiami, wąsami i brodą, ubranego w czerwoną koszulę, z wyciągniętymi do góry rękami o rozstawionych palcach

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp