Artefakt - Strona Muzeum Narodowego w Lublinie

Wyczółkowski, Leon (1852-1936) (grafik), Dominikanie od strony Podwala

Rodzaj:
Twórca/wytwórnia:
Miejsce powstania:
Technika:
Tworzywo:
Wymiary:	Wysokość: 25,4 cm, Szerokość: 34,6 cm
Słowa kluczowe:
Nr inwentarzowy:	S/G/816/ML
Stała lokalizacja:	Muzeum Narodowe w Lublinie (Zamek Lubelski), ul. Zamkowa 9, Lublin

Nota popularyzatorska

Teka Lublin należy do dojrzałych dzieł graficznych Leona Wyczółkowskiego (1852–1936), który grafice poświęcił ponad trzydzieści lat swojej działalności artystycznej, zarzuca-jąc na jej rzecz malarstwo olejne. Graficznym medium zainteresował się około roku 1900. Już jako dojrzały, uznany artysta zaczął analizować możliwości techniczne między innymi akwa-forty, akwatinty, algrafii, fluoroforty i przede wszystkim litografii. Dzięki zbliżonym efektom odbitki litograficznej do rysunku i malarstwa oraz możliwościom eksperymentowania, które najbardziej odpowiadały preferencjom i temperamentowi Wyczółkowskiego, litografia stała się ulubioną techniką artysty. Cykle prac graficznych publikował w niskonakładowych tekach poświęconych pejzażowi oraz architekturze polskich miast. W panoramicznych miejskich wi-dokach, ujęciach zabytkowych budowli i odtwarzanych z pietyzmem detalach architektonicz-nych łączył umiejętność dokumentacyjną z niezwykłą pasją indywidualnego odczuwania ar-chitektury. Teka Lublin stanowi jeden z najpiękniejszych portretów graficznych miasta, który artysta uzupełnił trzema planszami niezwiązanymi z miejską architekturą. Należą do nich dwie wersje Sosenek i Stara lipa w Piotrawinie. Wyczółkowski przygotował rysunkowe szkice pod-czas pobytu w Lublinie w 1918 roku. Złożoną z siedemnastu plansz autolitograficznych tekę wydano rok później w Krakowie w dwudziestu egzemplarzach. Po wydrukowaniu założonego przez artystę nakładu kamienie litograficzne zostały zniszczone, co w przypadku Wyczółkow-skiego było częstą praktyką i nadawało jego odbitkom unikatowy charakter.

Kościół i klasztor oo. Dominikanów, położony w obrębie murów obronnych Starego Miasta, nad skarpą wzgórza Staromiejskiego, należy do najcenniejszych i najstarszych zespołów sakralnych w Lublinie. Do czasu kradzieży w 1991 roku w sanktuarium przechowywano słynącą cudami relikwię Drzewa Krzyża Świętego, która przyciągała pielgrzymów z całego kraju. W jednej z najbardziej nastrojowych plansz teki Wyczółkowski ujął założenie od strony północno-wschodniej, prezentując je w oddaleniu, widoczne z perspektywy mocno wykadrowanych dachów pierwszego planu. Ich ciężka bryła kontrastuje z lekkością wydobytych światłocieniem zamglonych murów świątyni, które rozpływając się w wieczornym zmierzchu, oddają nastrój kończącego się dnia.

Anna Hałata

Wyszukiwarka

Wyczółkowski, Leon (1852-1936) (grafik), Dominikanie od strony Podwala

Nota popularyzatorska