W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > Brulion poetycki Józefa Czechowicza
powrót do wyników
poprzedni
następny
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.
Brulion to prawie stukartkowy, elegancki zeszyt oprawiony w grubą tekturę obleczoną ozdobnie tłoczonym czarnym płótnem, karty gładkie, kremowobiałe, pokryte na brzegach pozłotą (lub farbą karminową), format: 20,5 x 16 cm. Teksty zapisane zielonym i czarnym, często wyblakłym atramentem oraz ołówkiem, na niektórych kartach tytuły wierszy podkreślone czerwoną kredką. Zabytek ten jest mocno sfatygowany: blok doklejony do okładki oraz przymocowanych dwoma paskami bezbarwrwnego płótna, pęknięty, niektóre karty oderwane od zszywek poszytowych (np. zszywki metalowe, w dużym stopniu zardzewiałe, które zniszczyły dodatkowo papier, zostały usunięte podczas konserwacji w muzeum). Całość sprawia wrażenie brulionu wielokrotnie kartkowanego - ślady palców. Karty ponumerowane są ołówkiem na górnym prawym marginesie, ta numeracja wykonana została przez pracowników muzeum , oraz na marginesie dolnym - ta pochodzi od Edwarda Kozłowicza. Między numerami z góry i z dołu zachodzi rozbieżność o 1 numer, jako że poprzedni depozytariusz zaczął numerację od pierwszej karty zapisanej przez Czechowicza; muzealnicy, którzy wpisywali numery na górnym prawym marginesie - zaczęli prawidłowo numerację od pierwszej przyokładkowej, niezapisanej karty zeszytu. Od Kozłowicza pochodzą zapewne dość liczne ołówkowe adnotacje na marginesach niektórych kart. Głównie odnoszą się one do różnic tekstowych pomiędzy brulionem a edycją niektórych wierszy zamieszczonych w tomiku poezji J. Czechowicza pt.

Czechowicz, Józef (1903-1939) (autor), Brulion poetycki Józefa Czechowicza

/






Wysokość: 16 cm, Szerokość: 20,5 cm, Głębokość: 1,5 cm, Średnica: 9 cm






MC/Rp/203/ML
Muzeum Narodowe w Lublinie, oddział – Muzeum Literackie, filia - Muzeum Józefa Czechowicza, ul. Złota 3, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

W warszawskim mieszkaniu Józefa Czechowicza, jak wspominał Jan Śpiewak, w głównym pokoju miała stać nieduża zamknięta szafka, w której poeta obok swoich ulubionych książek trzymał „bruliony o twardych okładkach, w których systematycznie zapisywał wiersze, notatki, myśli, szkice, plany wierszy”. Poza tym wklejał tam fotografie, notował projekty przyszłych książek, umieszczał warianty wierszy. Do naszych czasów zachowały się trzy takie bruliony – jeden z nich znajduje się w Muzeum Józefa Czechowicza w Lublinie.

Notatnik ten prawdopodobnie został zabrany z mieszkania poety po jego tragicznej śmierci przez Wacława Mrozowskiego. Po raz pierwszy zeszyt znalazł się w Lublinie tuż po wojnie – o czym wiadomo z notatek Wiktora Ziółkowskiego, ówczesnego dyrektora Muzeum Lubelskiego (a prywatnie przyjaciela Józefa Czechowicza). Później jednak wrócił do Mrozowskiego, który wywiózł ów brulion na Dolny Śląsk. Trafił on w ręce osób trzecich – odnaleziono go dopiero w latach 90. minionego wieku i w 1995 roku został zakupiony przez Muzeum Lubelskie.

Zeszyt zawiera wiersze, notatki, szkice biograficzne z lat 1936–1939, kiedy to poeta pracował nad tomikiem nuta człowiecza, który ukazał się na początku 1939 roku. W notatniku można znaleźć między innymi pierwotną wersję słynnego katastroficznego wiersza żal. Niektórym rękopisom towarzyszą także rysunki autorstwa samego Czechowicza. Poza wierszami brulion zawiera zapiski wspomnień z okresu pobytu w Słobódce w 1922 roku, drzewo genealogiczne rodziny Czechowicza ze strony matki oraz szkic nieznanego utworu dramatycznego, którego bohaterami miała być rodzina Dzikich.

Jarosław Cymerman

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp