Odczytywanie miejsca. Historia kamienicy przy ulicy Złotej 3 i dzieje rodziny Riabininów

Ekspozycja prezentuje dzieje rodziny Riabininów, zasłużonej nie tylko dla Lublina, ale także dla nauki i kultury polskiej.

Kamienica stała się własnością znanego lubelskiego rodu w 2. połowie XIX wieku. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał tutaj Jan Riabinin (1878–1942), archiwista, historyk, kustosz Archiwum Państwowego w Lublinie, autor wielu opracowań historycznych oraz artykułów popularyzatorskich dotyczących przeszłości rodzinnego miasta. Jego prace są wysoko oceniane przez historyków; on sam traktował badania nad dziejami Lublina jako życiową misję.

Ostatnim właścicielem kamienicy był Sergiusz Riabinin (1918–1997), ceniony biolog, nauczyciel akademicki, poeta, bibliofil. Jako pierwszy w Europie i jedyny w Polsce podjął badania w dziedzinie fenologii – nauki zajmującej się sezonowymi rytmami przyrody. Napisał wiele prac z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego, entomologii, ornitologii, faunistyki i dydaktyki biologii. Wspólnie z żoną, Danutą, opracował pierwszy w Europie podręcznik biologii dla niewidomych. Jego dzieło literackie i naukowe wciąż stanowi inspirację dla filozofii przyrody i ekologii franciszkańskiej.

W 1995 roku Riabininowie przekazali swój dom miastu z przeznaczeniem na cele kultury.