XL Lubelska Konferencja Archeologiczna
Współorganizowana przez Muzeum Narodowe w Lublinie z Instytutem Archeologii UMCS konferencja naukowa „Badania archeologiczne w Polsce środkowowschodniej, zachodniej Białorusi i Ukrainie” obchodzi w tym roku swoje 40-lecie! XL Lubelska Konferencja Archeologiczna odbywała się będzie w dniach 29-30 maja 2025 w siedzibie UMCS Lublin.
Pierwsza konferencja odbyła się w 1984 r. na zamku lubelskim. Do roku 1990 corocznie spotykali się w tym miejscu archeolodzy lubelscy. Dzielili się informacjami i doświadczeniami oraz analizowali najciekawsze i często trudne do interpretacji znaleziska. To właśnie wtedy narodziła się także tradycja towarzyszących konferencji wystaw pt. „Najważniejsze odkrycia archeologiczne w Polsce Środkowowschodniej”. Stosunkowo szybko lubelska konferencja sprawozdawcza zyskała zainteresowanie i uznanie poza naszym regionem i zaczęli w niej uczestniczyć badacze z innych ośrodków naukowych kraju na czele z instytutami uniwersyteckimi, centralnymi i regionalnymi muzeami, służbami konserwatorskimi a także Polską Akademią Nauk. W latach 1991–2010 konferencja miała formułę „wędrującą” i odbywała się w muzeach w Zamościu, Chełmie, Białej Podlaskiej, Hrubieszowie, Kazimierzu Dolnym i Sandomierzu. W drugiej połowie lat 90. ubiegłego wieku konferencji nadano status projektu międzynarodowego, zapraszając do współpracy archeologów działających na terenie zachodniej Ukrainy, przede wszystkim ze Lwowa i Łucka, z czasem również z Białorusi i Rosji.
W roku 2011 postanowiono wrócić na stałe do Lublina. Zmiana ta okazała się przełomowa – liczba uczestników gwałtownie wzrosła, a reprezentacyjna Galeria Malarstwa Polskiego XVII–XIX w. na Zamku Lubelskim zapełniała się po brzegi, niekiedy gromadząc około 150 osób podczas jednej sesji. Od tego momentu do dziś Lubelska Konferencja Archeologiczna cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem środowiska naukowego. Z czasem, w związku z realizacją międzynarodowych badań wykopaliskowych i projektów naukowych, dołączyli do grona referentów badacze z Litwy, Mołdowy, Bułgarii, Rumunii, Szwecji, Danii, Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Szwajcarii i Niemiec. Rozwój badań interdyscyplinarnych spowodował, że w gronie referentów pojawili się przedstawiciele nauk przyrodniczych i ścisłych.
Dziś Lubelska Konferencja Archeologiczna to wydarzenie o najdłuższej tradycji w polskim środowisku archeologicznym – świadectwo współpracy i nieustannego rozwoju badań nad przeszłością naszego regionu i Europy Środkowo-Wschodniej.
