In the Lublin region, from around 1100 to around 400 BC, the Lusatian culture was developing. Communities of this culture established large cremation cemeteries, even with several hundred graves. One of them, where 230 graves were discovered, is located in Topornica, in the Zamość poviat.
During the excavation work carried out in 1957, a team of archaeologists from the Lublin Museum, led by Zygmunt Ślusarski, discovered a figurine of a rider on a horse there.

The clay figurine, 70 mm high and 127 mm long, is grey in colour. The horse’s silhouette is shown in detail, while the human is shown more schematically. The most likely cult monument comes from the 4th/5th period of the Bronze Age (900–700 BC). It is the oldest representation of a human figure in figural art among the Lusatian groups from the territory of Poland.

Na terenie Lubelszczyzny od około 1100 do około 400 roku p.n.e. rozwijała się kultura łużycka. Społeczności tej kultury zakładały wielkie, liczące nawet kilkaset grobów cmentarzyska ciałopalne. Jedno z nich, na którym odkryto 230 grobów, znajduje się w Topornicy, w powiecie zamojskim.
Podczas badań wykopaliskowych prowadzonych w 1957 roku zespół archeologów z Muzeum Lubelskiego pod kierownictwem Zygmunta Ślusarskiego odkrył tam figurkę przedstawiającą jeźdźca na koniu.

Gliniana figurka, mająca 70 mm wysokości i 127 mm długości, jest barwy szarej. Sylwetkę konia ukazano szczegółowo, człowiek zaś jest przedstawiony bardziej schematycznie. Mający najprawdopodobniej charakter kultowy zabytek pochodzi z IV/V okresu epoki brązu (900–700 rok p.n.e.). Jest to najstarsze wśród ugrupowań łużyckich z terenu ziem polskich przedstawienie postaci ludzkiej w plastyce figuralnej.