This website uses cookies in accordance with your browser settings

Collection catalogue

Museum collections

Letni pejzaż. Na pierwszym planie płaskie pole, z niewielkimi plamami zielonej murawy z czterema kępkami drobnych, delikatnych ostów. Na drugim planie wysoka, pozioma bruzda ziemi, porośnięta roślinami z żółtymi kwiatami (słonecznikami?). Z prawej strony grupa drzew wyrastających z jednego miejsca, z rozłożystymi koronami. W głębi stóg siana oraz białe chaty kryte strzechą. Nad horyzontem szaro-niebieskie niebo.
Scena rodzajowa. Na tle równinnego krajobrazu w prawym dolnym rogu grupa trzech karykaturalnie wyobrażonych mężczyzn. Jeden w pozycji stojącej, przykłada do oka długą lunetę. Dwaj pozostali siedzą na ułożonej poziomo walizce. Twarze wykrzywione grymasem smutku, mężczyzna po lewej prawą dłonią ociera oczy. Postacie usytuowane przy biegnącej zyzgakiem w lewo dróżce. Na linii horyzontu pas lasu, powyżej błękitne niebo zasnute chmurami. U góry napis majuskułą: FRAGMENTY WOJENNE Z R. 1917; u dołu: TATA NIE WRACA
AV. Ukoronowane popiersie króla w profilu w lewo, z tarczą herbową Rusi Czerwonej. Na górze, w półkolu napis rozdzielony przez koronę: CASIMIRUS - MAGNUS Monogram: H. RV. Szesnastowierszowy napis: LOCTICI / FILIUS, PRIMUS / IN PATRIA LEGES / COLLECTAS, ET / REDACTAS VISLICIAAE / PROMULGAVIT, URBES / PLURIMAS CONDIDIT, / MULTAS MUNIVIT, RUSSIAM / RUBRAM REGNO ADJUNXIT, / CIVEM ET COLONOS VOLUIT, / ET FECIT ESSE BEATOS, / E DOMO PIASTEA / ULTIMUS REX. / OBIT A.D.1370. / AETAT:60. REG:33. / D.5.NOVEMB:
Pocztówka barwna z serii
Obraz przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego na wzgórzu Golgota. W centralnej części krzyż oznaczony plakietką INRI, z ciałem Jezusa ukazanym bardzo realistycznie – Zbawiciel, w białym rozwianym perizonium i koronie cierniowej, już nie żyje, a z jego przebitego boku wypływa krew. Krople krwi są także w okolicach innych ran: na dłoniach, głowie, stopach oraz spływają mniejszymi kropelkami po całym ciele. Wokół głowy, z długimi brązowymi włosami, jaśnieje promienista aureola. U stóp krzyża, po lewej stronie bieleje czaszka praojca Adama, którego grób – według tradycji judeochrześcijańskiej miał być w skale Golgoty. Po prawej pomarańczowo-żółte jabłko oraz zbliżający się do niego, wijący wokół podstawy krzyża, zielony wąż. Wokół krzyża, na wzgórzu w różnych odcieniach brązu, zarysowane małe kępki traw. W oddali na horyzoncie, w tle dla całej sceny namalowane zostało miasto, z piaskowo-beżowymi budynkami o czerwonych dachach wież, otoczone murami – Jerozolima, z której wyprowadzono Jezusa, aby był ukrzyżowany poza miastem, jak nakazywało prawo rzymskie. W górnej partii tła zaciemnione niebo, z granatowymi burzowymi chmurami. Postać Zbawiciela ukazana tym samym jest na tle w połowie krajobrazu ziemskiego i w połowie nierzeczywistego nieba, z zarysowanymi złocistymi kształtami księżyca (po prawej) i słońca (po lewej). Konserwacja: 2013 r.
Materiał: sosna i jakieś drzewo miękkie, jasne, technika stolarska. Funkcja: instrument muzyczny, strunowy, używany przez dziadów-lirników, szczególnie ukraińskich, na cmentarzach, ulicach, pod kościołem, na odpustach. Instrument składa się zasadniczo z: 1. pudła rezonansowego 2. skrzynki 3. korby z kołem 4. czterech strun zaczepu i czterech kołków do nakręcania strun Pudło rezonansowe jest sklejone z dwóch desek sosnowych o grubości 5 mm, brzozowych lub lipowych. Pudło ma kształt przybliżony do kształtu pudła dzisiejszej gitary. Długość pudła 72 cm, wysokość grzbietu 6,5 cm, szerokość pudła na jednym i drugim końcu po 27,5 cm. Dokładnie w środku pudło jest zwężone do 27 cm. W odległości 4 cm od jednego z końców deskigórnej znajduje się w niej prostokątny otwór o wymiarach 9x4 cm, wycięty poprzecznie w stosunku do długości pudła. Z otworu tego wystaje nad powierzchnią deski połowa koła drewnianego o średnicy 8 cm i grubości 2 cm, które spoczywa wewnątrz pudła na osi połączonej z korbą, znajdującą się na zewnątrz, na bocznej stronie pudła. Tuż nad korbą do płaszczyzny boku przymocowana jest blaszka - zaczep z otworami na zaczepienie strun. Pomiędzy nią a wystającym kołem znajduje się podstawek (kobyłka) o skórzanej powierzchni dla strun. Po przeciwnej stronie pudła, po środku, do bocznej powierzchni przytwierdzona jest nasada w której znajdują się (po rogach kwadratu) kołki do nakręcania strun. Położenie ich w stosunku do długości pudła jest podłużne. A zatem cztery struny przyczepione do zaczepu przebiegają przez podstawek, na którym się opierają, następnie opierają się też na krawędzi ruchomego koła, przebiegając wzdłuż całego pudła. Po środku, aż do nasady, na której znów opierają się na progu z nacięciami i w końcu spoczywają nawinięte na kołkach. Górna deska posiada jeszcze otwory głośnikowe i jeden okrągły o średnicy 6 cm znajdujący
Ikona przedstawia św. Jerzego Męczennika zabijającego smoka. Święty ukazany jest jako konny rycerz: ubrany jest w łososiową tunikę, stalowo-błękitny pancerz z jasnymi pteryges (pasy), brązowe spodnie wpuszczone w szare buty z wysokimi cholewami oraz czerwoną pelerynę. Na otoczonej złotym nimbem głowie ma stalowo-błękitny hełm z jasnoróżowym pióropuszem. Zasiada na siwym koniu, wspiętym na tylnych nogach. Wierzchowiec ma brązową uprząż ze złotym medalionem na piersi. Święty Jerzy lewą dłonią ściąga cugle, w prawej, wzniesionej trzyma długą lancę ze strzemiączkiem, której grotem przebija gardło smoka, wijącego się pod końskimi kopytami. Smok przedstawiony został jako żółtawy wężowaty stwór z błoniastymi skrzydłami, z długą, pokrytą łuskami szyją, ptasimi łapami i ogonem. W tyle po prawej klęczy księżniczka, która wedle legendy przeznaczona była na ofiarę dla smoka i została uratowana przez świętego. Ubrana jest w błękitną suknię, ziemistą tunikę i czerwony płaszcz obszyty futrem, na głowie ma koronę. Dłonie trzyma złożone, spogląda ku górze, gdzie spośród kręgu obłoków wychyla się błogosławiąca dłoń w czerwonym rękawie - Manus Dei. Za postacią księżniczki widoczne są zabudowania miejskie. W loggii widoczna jest para królewska, z koronami na głowach: królowa ma złożone dłonie, ubrana jest w błękitną szatę obszytą gronostajami, król ma szatę czerwoną, również z gronostajami, w prawej wyciągniętej dłoni trzyma klucz. Tło do wysokości zabudowań wypełnia pofałdowany krajobraz ze schematycznie ukazaną roślinnością; powyżej zdobione jest rytym ornamentem roślinnym i chwiejakowaniem oraz jest srebrzone ze śladami złotego lakieru. Całość ujęta jest w rozglifioną, profilowaną ramę na której umieszczono cyrylickie napisy: podpis przedstawienia i inskrypcję fundacyjną. Ikona wzmocniona jest dwiema szpongami wsuwanymi jednostronnie, łączenia
Tkanina na spódnicę
Dworek przesłonięty drzewami. Na pierwszym planie sad z trzema drzewami o bujnych, rozłożystych koronach. W centrum dwa splecione pniami drzewa, jedno o jasnozielonej, drugie o ciemnozielonej koronie. Pod drzewem, z prawej strony indyk. Sad odgrodzony od dworku drewnianym, brązowym płotem. Dworek na białej podmurówce przekryty dachem naczółkowym z trzema kominami. Widoczne dwa okna z białymi okiennicami. Niebo pokryte szaro-białymi kłębiastymi chmurami.
Widok rynku w Kazimierzu. Ukazana pierzeja wschodnia z kamienicami Przybyłów w otoczeniu zabudowy. Na rynku ustawione stragany, wokół nich oraz przy usytuowanej po prawej stronie studni zgromadzeni ludzie. Na pierwszym planie grupy sprzedających kobiet w układzie poziomym (przeważnie odwrócone plecami do widza). Postacie oddane schematycznie, kompozycja zorganizowana w układach horyzontalnych.
Świadectwo szkolne Juliusza Pola ze Szkoły Męskiej Prywatnej dwuklasowej z klasą przygotowawczą J. N. Dureckiego. Format prostokątny, druk jednostronny w języku rosyjskim i polskim. Wpisy ręczne dokonane czarnym atramentem. Delikatne graficzne ozodobniki pod nazwą szkoły i pomiędzy spisem przedmiotów nauczania.
Widok kościoła św. Wojciecha wraz z przylegającymi od południa zabudowaniami klasztornymi w scenerii zamieci snieżnej. Bryła kościoła po prawej, w widoku od usytuowanej na osi absydy i elewacji bocznej. Ściany rozczłonkowane pilastrami, na nich wsparte belkowanie. Po lewej zabudowania klasztorne. Przed kościołem resztki zniszczonego płotu. Formy wydobyte szerokimi smugami z przetarciami sugerującymi padającymi śnieg i zacierającymi detale architektoniczne. Litografia brunatną kredką, papier niebieskoszarawy.
W poziomym prostokącie zwrócone w prawo: śmierć i mężczyzna w średnim wieku. Po lewej popiersie śmierci, przedstawionej w postaci krzyczącego człowieka. Wychudzony z otwartymi szeroko ustami, zapadniętymi policzkami, dramatycznie uniesiona ku górze głową, przypomina szkielet obciągnięty skórą. Po prawej postać mężczyzny, jeźdźca z wyciągniętą przed siebie prawą ręką. Twarz o klasyczny profilu, lekko pociągła, mocno zaznaczona powieka, orli nos, lekko rozchylone usta. Na głowie kołpak z piórami. Przedstawiony w delii z kołnierzem i z rękawem odrzuconym na plecy. Z tyłu za plecami widoczne strzały.
Ogłoszenie dotyczące wykonywania nadzoru przemysłowego w Generalnym Gubernatorstwie. Afisz drukowany na zielonym papierze. Tekst dwujęzyczny (po niemiecku i po polsku). Podpisane przez Kierownika Urzedu Pacy Dr. Britze.
Całopostaciowy portret mężczyzny w ludowym stroju tureckim. Ubrany w białe, szerokie spodnie i zieloną koszulę z czerwonymi frędzlami. Na stopach czerwone buty. Przez ramię przewieszona szabla i torba. Na głowie czerwony fez.
List all collections
Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp