Przebudowa Pałacu Lubomirskich na potrzeby Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej.

Budynek – d. Pałac Lubomirskich jest obiektem zabytkowym, wpisanym do rejestru zabytków woj. Lubelskiego pod nr A 480. Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał zgodę na zmianę sposobu użytkowania budynku z przeznaczeniem na cele muzealne. Obiekt sięga swą historią XVI wieku. U schyłku XVII stulecia został przebudowany na pałac barokowy według projektu Tylmana van Gameren, architekta Stanisława Herakliusza Lubomirskiego. Obecny jego kształt jest wynikiem przebudowy z I poł. XIX w., według projektu Henryka Marconiego w stylu klasycystycznym. Z pałacem wiążą się ważne wydarzenia z historii Polski. M.in. w nocy z 6 na 7 listopada 1918 roku utworzono w nim rząd Ludowy Republiki Polskiej pod przewodnictwem Ignacego Daszyńskiego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był siedzibą ważnych instytucji administracyjnych i wojskowych.

Lokalizacja nowego muzeum w historycznym pałacu wiązać się będzie z przywróceniem jego zabytkowego układu przestrzennego, zwłaszcza na parterze i pierwszym piętrze – piano nobile. Częściowo zachowany detal architektoniczny, piece i inne elementy wyposażenia, pozwolą na rekonstrukcję historycznych wnętrz, w których ulokować można ekspozycję obrazującą życie ważnych postaci związanych z historią wschodnich ziem Rzeczypospolitej. Narracja historyczna wpleciona w muzealne wnętrza stworzy unikalną prezentację historii staropolskiego domu. Poddasza przeznaczone będą na pracownie naukowe kuratorów zbiorów i innych pracowników merytorycznych oraz na pomieszczenia administracyjno-biurowe. Niezbędnym będzie także stworzenie powierzchni magazynowych dla eksponatów. Przestrzeń ekspozycyjna uzyskana w podziemnej części budynku, powinna uzyskać zdecydowanie nowoczesny kształt architektoniczny i operować adekwatnymi do tego środkami wyrazu i nowoczesnymi formami przekazu.

Odkopanie całości piwnic pod budynkiem pozwoli uniknąć ograniczeń narzucanych przez zabytkową przestrzeń górnych kondygnacji, w których ulokujemy ekspozycje o charakterze stałym nasycone współczesną techniką. Ekspozycyjne wnętrza o dużej kubaturze na poziomie -1 są jedynym rozwiązaniem umożliwiającym stworzenie nowoczesnego muzeum o pełnym programie. Umożliwi to nieskrępowaną warunkami organizację wystaw zmiennych i edukacyjnych, które często wymagają interwencji w tkankę architektoniczną budynku. Pozwoli także na pełne wyeliminowanie wszelkich barier, ograniczających dostępność muzeum dla osób niepełnosprawnych. Przestrzeń w poziomie piwnic nie tylko umożliwi stworzenie oferty kulturalnej, oczekiwanej przez współczesnego i niesłychanie zróżnicowanego w swych potrzebach odbiorcę, ale przede wszystkim da istotny przyrost powierzchni użytkowej, której uzyskanie w budynku zabytkowym o ograniczonych możliwościach adaptacyjnych jest niemożliwe.

PROJEKT FINANSOWANY ZE ŚRODKÓW MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO. DOTACJA BUDŻETOWA CELOWA NA WYDATKI INWESTYCYJNE.
WARTOŚĆ DOFINANSOWANIA 13.577.566 PLN
CAŁKOWITA WARTOŚĆ ZADANIA 70.900.850 PLN