Na terenie Lubelszczyzny od około 1100 do około 400 roku p.n.e. rozwijała się kultura łużycka. Społeczności tej kultury zakładały wielkie, liczące nawet kilkaset grobów cmentarzyska ciałopalne. Jedno z nich, na którym odkryto 230 grobów, znajduje się w Topornicy, w powiecie zamojskim.
Podczas badań wykopaliskowych prowadzonych w 1957 roku zespół archeologów z Muzeum Lubelskiego pod kierownictwem Zygmunta Ślusarskiego odkrył tam figurkę przedstawiającą jeźdźca na koniu.

Gliniana figurka, mająca 70 mm wysokości i 127 mm długości, jest barwy szarej. Sylwetkę konia ukazano szczegółowo, człowiek zaś jest przedstawiony bardziej schematycznie. Mający najprawdopodobniej charakter kultowy zabytek pochodzi z IV/V okresu epoki brązu (900–700 rok p.n.e.). Jest to najstarsze wśród ugrupowań łużyckich z terenu ziem polskich przedstawienie postaci ludzkiej w plastyce figuralnej.