Dostępność Muzeum - Strona Muzeum Narodowego w Lublinie

Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Wizyta w Muzeum > Dostępność > Dostępność Muzeum

Dojazd do Muzeum

Komunikacja miejska

Do Muzeum można dojechać autobusem. Placówka znajduje się w ścisłym centrum miasta, przy Placu Zamkowym. Najbliższy przystanek to Muzeum Narodowe – Zamek 01 oraz przystanek Muzeum Narodowe – Zamek 02 po przeciwnej stronie ulicy. Zatrzymują się na nich autobusy o numerach: 2, 5, 6, 17, 18, 22, 23, 24, 25, 29, 31, 32, 34, 39, 52, 57, 150, 301, Zielona. Aby z przystanku dostać się do siedziby Muzeum, należy wejść po wysokich schodach prowadzących z pl. Zamkowego na szczyt wzgórza zamkowego. By ominąć schody, do Muzeum można dotrzeć ul. Zamkową od strony al. Tysiąclecia, od ronda im. Romana Dmowskiego. Ten podjazd jest stosunkowo łagodny, choć brukowany, co może sprawiać trudności osobom poruszającym się na wózkach.

Samochód

Przed samym Muzeum (ul. Zamkowa 9) mogą parkować wyłącznie osoby z niepełnosprawnością ruchu. Aby wjechać na parking przed siedzibą główną, jadąc od al. Tysiąclecia, należy skręcić w prawo w ul. Zamkową, tuż przed rondem im. Romana Dmowskiego. Na szczycie wzgórza zostały wytyczone trzy miejsca parkingowe dla osób z niepełnosprawnością.

Parking ogólnodostępny znajduje się na pl. Zamkowym (wjazd od al. Tysiąclecia lub od ul. Kowalskiej), z którego do Muzeum trzeba się dostać po wysokich schodach. Jest to całodobowy parking płatny, niestrzeżony. Opłaty należy uiszczać w parkomacie, opłata obowiązuje od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00–18.00. Poza tymi godzinami oraz w weekendy parking jest bezpłatny. Ten parking nie zawsze jest dostępny – ze względu na koncerty oraz inne wydarzenia często odbywające się na pl. Zamkowym.

Autokar

Autokary mogą parkować na wytyczonych miejscach na pl. Zamkowym (wjazd od al. Tysiąclecia) oraz na parkingu „Pod Zamkiem” (wjazd od al. Unii Lubelskiej). Obydwa parkingi są płatne.

Dostępność Muzeum dla osób z niepełnosprawnością ruchu

Muzeum Narodowe w Lublinie jest dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową. Wejście główne do Muzeum znajduje się na poziomie dziedzińca zamkowego. W sezonie zimowym wejście jest możliwe wyłącznie przez główne drzwi dwuskrzydłowe znajdujące się w bramie, po prawej stronie (szerokość wejścia po otwarciu jednego skrzydła – 73 cm, po otwarciu drugiego skrzydła – 158 cm). W sezonie letnim dostępne są także przeszklone, dwuskrzydłowe drzwi od strony dziedzińca (szerokość wejścia po otwarciu jednego skrzydła – 97 cm, po otwarciu drugiego skrzydła – 193 cm).

Na parterze Muzeum znajduje się szatnia, kasa biletowa, sklepik muzealny oraz toaleta dla osób z niepełnosprawnością ruchu. Druga toaleta przystosowana dla osób poruszających się na wózkach jest zlokalizowana w drugiej części budynku, przy klatce schodowej prowadzącej do Kaplicy Trójcy Świętej, na parterze.

Wystawy znajdują się na trzech kondygnacjach, pomiędzy którymi można poruszać się schodami, można także skorzystać z dwóch wind oraz podnośnika pionowego (zlokalizowane w różnych częściach Muzeum).

Aby dotrzeć do Kaplicy Trójcy Świętej, należy wjechać windą z holu głównego na poziom +1, skierować się korytarzem przez wystawę Sztuki Ludowej Regionu Lubelskiego do samego końca, a następnie skręcić w lewo i od razu w prawo, do przedsionka, gdzie znajduje się wejście do Kaplicy.

Osoby poruszające się na wózkach mogą dotrzeć do sali kinowej wejściem od dziedzińca (po lewej stronie, w połowie dziedzińca). Po wejściu do holu należy skorzystać z platfromy pionowej, a następnie rampy. Druga droga prowadzi przez muzeum – należy dostać się do holu przed salą wystaw czasowych, a następnie zjechać windą na poziom 1 i skorzystać z platformy, a następnie rampy.

Jedynym obiektem niedostępnym dla zwiedzających z niepełnosprawnością ruchową jest donżon. Ze względu na ograniczenia konserwatorskie nie można zamontować tam windy. Wysokie i kręte schody, które prowadzą na taras widokowy na szczycie, uniemożliwiają zwiedzanie tego obiektu osobom z niepełnosprawnością ruchu.

Dostępność Muzeum dla osób z niepełnosprawnością słuchu

Kasa biletowa oraz sklepik w hallu głównym na parterze są wyposażone w stanowiskowe pętle indukcyjne. Są one oznaczone międzynarodowym znakiem pętli indukcyjnej, tj. przekreślonym uchem z literą T w prawym dolnym rogu, na niebieskim tle.

Osoby niedosłyszące, które korzystają z aparatów słuchowych z cewką indukcyjną, mogą wypożyczyć także audioprzewodniki z indywidualną pętlą indukcyjną. Są one dostępne w cenie biletu wstępu w kasie muzealnej.

Ponadto w budynku znajdują się stacjonarne pętle indukcyjne. Wyposażona jest w nie Galeria Malarstwa Polskiego XIX–XX Wieku oraz sala wykładowa. Muzeum posiada także przenośną pętlę indukcyjną, którą można zastosować w trakcie wykładów, wernisaży i innych wydarzeń w przestrzeni muzealnej.

Osoby posługujące się językiem migowym mogą wypożyczyć tablety z wgraną informacją na temat poszczególnych wystaw w polskim języku migowym.

Informacje w PJM

Filmy w Polskim Języku Migowym na temat muzeum oraz wystaw stałych dostępne są w serwisie youtube.com:

Filmy o wystawach stałych oraz muzeum w PJM

Dostępność Muzeum dla osób z niepełnosprawnością wzroku

Osoby niewidome i niedowidzące przed wizytą mogą zapoznać się z audiodeskrypcją budynku Muzeum oraz poszczególnych wystaw stałych, która dostępna jest na stronie internetowej muzeum. W holu głównym muzeum oraz na poszczególnych kondygnacjach znajdują się plany tyflograficzne muzeum, wykonane w kontrastowych kolorach oraz opisane brajlem.

Posiadamy także audiodeskrypcje wybranych obiektów, które są dostępne zarówno na stronie internetowej Muzeum, jak również w postaci bezpłatnych audioprzewodników do pobrania w kasie muzealnej. Trasa zwiedzania nie została specjalnie oznakowana, dlatego zalecamy zwiedzanie z asystentem lub poproszenie o pomoc opiekuna ekspozycji.

W Kaplicy Trójcy Świętej znajduje się mapa tyflograficzna przedstawiająca plan Kaplicy oraz usytuowanie fresków we wnętrzu świątyni. Jest ona opisana brajlem oraz udźwiękowiona – naklejone na mapę etykiety można odczytać za pomocą urządzenia PenFriend dostępnego na miejscu.

Na wybranych ekspozycjach znajdują się także tyflografiki, które można poznawać dotykiem.

Audiodeskrypcje