W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > Pieta
powrót do wyników
poprzedni
następny
Pieta. Centralnie umieszczona postać Marii trzymająca na kolanach ciało Chrystusa. Maria w pozycji siedzącej, 3/4 w lewo, głowa lekko przechylona na bok. Twarz o schematycznie zaznaczonych rysach, karnacja przybierająca kolor rozbielonego ugru. Ubrana w fioletową, długą suknię, spod której widoczna prawa stopa, pod szyją czerwone korale. Na głowie jasnobeżowy welon, dookoła głowy nimb. Na kolanach Marii miękko ułożone ciało Chrystusa. Ręce bezwładnie opadające, głowa otoczona nimbem, na głowie korona cierniowa. Rysy twarzy schematyczne. Ciało nagie, na wysokości bioder perisonium. W prawym boku rana, z której wypływają do stojącego obok kielicha trzy strugi krwi. W tle, po obu stronach postaci stylizowane kwiaty. Postać Chrystusa określona grubym konturem, tło przedstawienia oranżowe, płaszczyzna podłoża w tonacji ciemnej zieleni.
Pieta. Centralnie umieszczona postać Marii trzymająca na kolanach ciało Chrystusa. Maria w pozycji siedzącej, 3/4 w lewo, głowa lekko przechylona na bok. Twarz o schematycznie zaznaczonych rysach, karnacja przybierająca kolor rozbielonego ugru. Ubrana w fioletową, długą suknię, spod której widoczna prawa stopa, pod szyją czerwone korale. Na głowie jasnobeżowy welon, dookoła głowy nimb. Na kolanach Marii miękko ułożone ciało Chrystusa. Ręce bezwładnie opadające, głowa otoczona nimbem, na głowie korona cierniowa. Rysy twarzy schematyczne. Ciało nagie, na wysokości bioder perisonium. W prawym boku rana, z której wypływają do stojącego obok kielicha trzy strugi krwi. W tle, po obu stronach postaci stylizowane kwiaty. Postać Chrystusa określona grubym konturem, tło przedstawienia oranżowe, płaszczyzna podłoża w tonacji ciemnej zieleni.
Pieta. Centralnie umieszczona postać Marii trzymająca na kolanach ciało Chrystusa. Maria w pozycji siedzącej, 3/4 w lewo, głowa lekko przechylona na bok. Twarz o schematycznie zaznaczonych rysach, karnacja przybierająca kolor rozbielonego ugru. Ubrana w fioletową, długą suknię, spod której widoczna prawa stopa, pod szyją czerwone korale. Na głowie jasnobeżowy welon, dookoła głowy nimb. Na kolanach Marii miękko ułożone ciało Chrystusa. Ręce bezwładnie opadające, głowa otoczona nimbem, na głowie korona cierniowa. Rysy twarzy schematyczne. Ciało nagie, na wysokości bioder perisonium. W prawym boku rana, z której wypływają do stojącego obok kielicha trzy strugi krwi. W tle, po obu stronach postaci stylizowane kwiaty. Postać Chrystusa określona grubym konturem, tło przedstawienia oranżowe, płaszczyzna podłoża w tonacji ciemnej zieleni.

Roguski, Władysław (1890-1940) (autor), Pieta

/
Wysokość: 37 cm, Szerokość: 41 cm






S/G/3649/ML
Muzeum Narodowe w Lublinie (Zamek Lubelski), ul. Zamkowa 9, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

Tematyka religijna przez Władysława Roguskiego (1890-1940) była podejmowana niejednokrotnie. Grafika należy do popularnego przedstawienia Matki Bożej z Chrystusem, jakim jest pieta. Przedstawiona w konwencji ludowej Matka Boża w spokojnej zadumie wpatruje się w trzymane na kolanach bezwładne ciało zdjętego z krzyża Chrystusa. Maryja ubrana jest w prosty, niewyróżniający się strój, poza czerwonymi koralami na białym welonie, będącymi nawiązaniem do kultury ludowej. Ciało Jezusa, okryte jedynie perizonium, posiada widoczne ślady Męki w postaci ran zadanych gwoździami i włócznią, poza którymi pozostaje czyste i nieskalane. Z przebitego boku krew spływa trzema strumieniami do złotego kielicha ustawionego koło stopy Maryi. Elementem wzbogacającym kompozycję są otaczające pietę kwiaty, rozkwitające, bujne róże. Nieznaczny modelunek światłocieniowy powoduje wrażenie płaskości, także tło wypełnione kwiatami, podobnie jak w malarstwie podhalańskim na szkle, jest pozbawione wrażenia głębi.

Władysław Roguski rozpoczął edukację artystyczną w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego, później uczył się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w latach 1912–1914 pod kierunkiem Józefa Pankiewicza i Józefa Mehoffera.

Należał do Formistów polskich, ruchu artystycznego działającego w latach 1917–1922, uznającego, że forma jest istotniejsza niż treść dzieła. Od 1923 roku był członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm. Częstym motywem w jego twórczości była Madonna z Dzieciątkiem, wykonywana w stylistyce zaczerpniętej z malarstwa ludowego na szkle.

Klara Sadkowska

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp