W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > Święta Anna
powrót do wyników
poprzedni
następny
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.
Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy. Konserwacja: 1988 r.

nieznany (rzeźbiarz), Święta Anna



Wysokość: 106 cm





E/16137/ML
Muzeum Narodowe w Lublinie (Zamek Lubelski), ul. Zamkowa 9, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

Imię Anna jest jednym z najpopularniejszych imion w Polsce. Wiąże się ze św. Anną, żoną św. Joachima, matką Maryi i babcią Jezusa, a także świętą Kościoła katolickiego i prawosławnego. Na temat jej życia Pismo Święte milczy, to we wczesnochrześcijańskich apokryfach, między innymi Protoewangelii Jakuba i Ewangelii Pseudo-Mateusza, można znaleźć kilka informacji. Jej życiowa postawa i wiara oraz rozszerzanie się czci dla jej córki wpłynęły na to, iż kult św. Anny pojawił się około IV wieku. W roku 550 cesarz Justynian Wielki wzniósł w Konstantynopolu kościół pod jej wezwaniem, a święto na Wschodzie obchodzone jest od VIII wieku. Z tego samego okresu pochodzą najstarsze znane wizerunki świętej. W zachodniej Europie pierwszy klasztor powstał w 701 roku, we Floriac koło Rouen, kult zaś na szeroką skalę upowszechnił się w XIII i XIV wieku za sprawą rycerzy powracających z wypraw krzyżowych. Zrodził się wśród ludu, który pragnął mieć w niej szczególną opiekunkę. Świętej Annie oddawano pod opiekę rodziny i domostwa, panny młode, małżonków, kobiety oczekujące potomstwa oraz kobiety bezdzietne, matki, babcie czy wdowy. Była także uznawana za patronkę żeglarzy, powroźników, tokarzy, krawców, tkaczy, młynarzy i piekarzy. Wzywano ją w modlitwie o deszcz czy też podczas burzy, o poprawę pogody, o znalezienie rzeczy zgubionych. Odbierała i odbiera nadal cześć jako orędowniczka szczęśliwego małżeństwa i dzieciństwa. Na wsi św. Anna cieszyła się ogromnym szacunkiem nie tylko wśród kobiet proszących o potomstwo i pomoc w porodzie, lecz też starsze kobiety modliły się do niej z prośbą, by ich wnuk został biskupem lub przynajmniej księdzem proboszczem. W jej dniu, 26 lipca, święcono wianki z ziół, które miały moc odpędzania złego.

W Polsce kult św. Anny jest bardzo popularny. Świadczą o nim sanktuaria, między innymi: na Górze Świętej Anny, w Świętej Annie koło Częstochowy, w Smardzewicach koło Tomaszowa Mazowieckiego, w Lubartowie, w Sobótce koło Wrocławia. Jej patronatem cieszą się liczne diecezje, miasta, kościoły, zgromadzenia zakonne i bractwa. Jedno z najbardziej prężnych działało w XVI wieku za panowania Anny Jagiellonki i Stefana Batorego. Jego celem było przeciwstawienie się reformacji oraz zwalczanie pijaństwa i innych społecznych patologii, członkowie musieli odznaczać się nienaganną opinią i wykształceniem.

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp