W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > Pocztówka - Kościół-po-Kapucyński
powrót do wyników
poprzedni
następny
Pocztówka czarnobiała w odcieniu niebieskim z widokiem fasady głównej kościoła Kapucynów w Lublinie przy Krakowskim Przedmieściu. Ujęcie od strony placu Litewskiego. W centralnej części wejście do świątyni przez fasadę zachodnią z czterema pilastrami i trójkątnym szczytem zwieńczonym krzyżem. Po rogach symetrycznie rozmieszczone kamienne figury patronów – św. św. Piotra i Pawła. Płycizny pomiędzy pilastrami w ciemniejszej barwie. Nad wejściem prostokątna framuga z malowidłem. Z lewej strony widoczna zza drzew nawa kaplicy, kamienice, oraz róg Hotelu Europejskiego. Z prawej fragment ogrodzenia i drzewa. Na ulicy przed kościołem sylwetki przechodniów. Pod ilustracją pas tła w niebieskim odcieniu z naniesionymi drukiem napisami informacyjnymi – tytuł, wydawca (w l.d. rogu), formuła pozdrowień. Litery w kolorze czerwonym. W p.d. rogu odręczne napisy czarnym tuszem. Na rewersie na niebieskim polu czarna linatura z odręczną korespondencją. Nazwisko i warszawski adres adresatki, Marii Natalii Stummer (?), czarnym atramentem. Wzdłuż górnej krawędzi czarnym drukiem trzyjęzyczna nazwa poczty oraz karty pocztowej – po rosyjsku, angielsku i francusku. Trzy stemple pocztowe z nazwami rosyjsko-polskimi nazwami miast na otoku – Lublin, Warszawa. W p.g. rogu znaczek pocztowy wartości 3 kopiejek. Druk znaczka w kolorze czerwonym. W centralnym polu dwugłowy orzeł.
Pocztówka czarnobiała w odcieniu niebieskim z widokiem fasady głównej kościoła Kapucynów w Lublinie przy Krakowskim Przedmieściu. Ujęcie od strony placu Litewskiego. W centralnej części wejście do świątyni przez fasadę zachodnią z czterema pilastrami i trójkątnym szczytem zwieńczonym krzyżem. Po rogach symetrycznie rozmieszczone kamienne figury patronów – św. św. Piotra i Pawła. Płycizny pomiędzy pilastrami w ciemniejszej barwie. Nad wejściem prostokątna framuga z malowidłem. Z lewej strony widoczna zza drzew nawa kaplicy, kamienice, oraz róg Hotelu Europejskiego. Z prawej fragment ogrodzenia i drzewa. Na ulicy przed kościołem sylwetki przechodniów. Pod ilustracją pas tła w niebieskim odcieniu z naniesionymi drukiem napisami informacyjnymi – tytuł, wydawca (w l.d. rogu), formuła pozdrowień. Litery w kolorze czerwonym. W p.d. rogu odręczne napisy czarnym tuszem. Na rewersie na niebieskim polu czarna linatura z odręczną korespondencją. Nazwisko i warszawski adres adresatki, Marii Natalii Stummer (?), czarnym atramentem. Wzdłuż górnej krawędzi czarnym drukiem trzyjęzyczna nazwa poczty oraz karty pocztowej – po rosyjsku, angielsku i francusku. Trzy stemple pocztowe z nazwami rosyjsko-polskimi nazwami miast na otoku – Lublin, Warszawa. W p.g. rogu znaczek pocztowy wartości 3 kopiejek. Druk znaczka w kolorze czerwonym. W centralnym polu dwugłowy orzeł.

Księgarnia Kiesewetterów (Lublin; około 1898-1909) (nakład), Pocztówka - Kościół-po-Kapucyński

/

Wysokość: 14 cm, Szerokość: 9 cm







ML/H/1221
Muzeum Narodowe w Lublinie, oddział – Muzeum Historii Miasta Lublina (Brama Krakowska), Pl. Łokietka 3, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

W 1972 roku sprowadzono do Lublina zakon kapucynów, czterdzieści lat po tym, jak zgromadzenie osiadło na ziemiach polskich. Lublin stał się czwartą siedzibą konwentu w Rzeczypospolitej. Protektorem braci zakonnych został marszałek wielki litewski Paweł Karol Sanguszko. Sanguszkowie posiadali wówczas na Przedmieściu, zwanym Krakowskim, pałac. Mimo sprzeciwu lubelskich mieszczan ufundowali kolejny w mieście przyklasztorny kościół, pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

Projekt budynków sakralnych wykonał Karol Bay. Nad budową czuwał jego bratanek, Jan. Całość inwestycji ukończono w 1733 roku. Fasada kościoła została udekorowana rzeźbami patronów. Wyposażenie świątyni wraz z dachem spłonęło w pożarze, który wybuchł ponad trzydzieści lat później. Odbudowa trwała latami. Z czasem wygląd kościoła uległ zmianie. W pierwszej połowie XIX wieku wnętrza przyozdobiono rzeźbami Władysława Oleszczyńskiego, artysty epoki romantyzmu. Od wschodu dostawiono neogotycką kaplicę projektu Bolesława Podczaszyńskiego. Jej fundatorką była niedoszła żona właściciela podlubelskiego majątku Samoklęski. Po tym, jak jej narzeczony odebrał sobie życie, „z całą drażliwością szlachetnej duszy – pisała w przewodniku lubelskim w 1901 roku Maria Ronikierowa – została zakonnicą […] w Krakowie”. Zapisaną przez narzeczonego w testamencie kwotę przeznaczyła na rzecz lubelskich kapucynów. Ich klasztor w czasie powstania styczniowego mieścił archiwum państwowe. Po upadku powstania dokonano kasaty zakonu. Pozostałych braci wysiedlono do Łomży. Powrócili do Lublina dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.

Pod koniec XIX stulecia lubelski malarz Władysław Barwicki wykonał na fasadzie kościoła Kapucynów malowidło z wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego i św. Franciszka. Wśród ciekawych zabytków z wyposażenia świątyni jest obraz Sen Leszka Czarnego nieznanego autora, ilustrujący legendę o powstaniu najstarszego w Lublinie kościoła parafialnego – nieistniejącej dziś fary.

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp