W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > 50 złotych
powrót do wyników
poprzedni
następny
Aw. W lewym marginesie znak wodny - popiersie Stefana Batorego w profilu w prawo i z oznaczeniem nominału: 50 / ZŁ. W podwójnej ramce w rogach wartość: 50; po bokach na osi poziomej monogramy BP. W polu centralnym kartusz, zwieńczony okrągłą zdobioną tarczą z wartością 50, z zakomponowaną treścią: Bank Polski / PIEĆDZIESIĄT / ZŁOTYCH / WARSZAWA D. 1 WRZEŚNIA 1929 r. / PREZES BANKU / NACZELNY DYREKTOR – SKARBNIK Podpisy, odpowiednio: Władysław Wróblewski, Władysław Mieczkowski, Stanisław Orczykowski U dołu seria i numer: Ser. E W. – 9648411 Rw. W prostej ramce z motywami roślinnymi w tondach budynki Banku Polskiego; z lewej stary budynek z 1828 r. na Placu Bankowym, z prawej nowy z okresu międzywojennego przy ul. Bielańskiej. Przedstawienia przedzielone kaduceuszem atrybutem Hermesa i rogami obfitości. Nad tondami, po przekątnej, oznaczenie nominału - 50, a niżej monogramy BP Od góry napis: BANK POLSKI / PIĘĆDZIESIĄT ZŁOTYCH. Niżej w ramkach; z lewej: BILETY / BANKU POSLKIEGO / SĄ PRAWNYM / ŚRODKIEM PŁATNICZYM / W POLSCE; z prawej: PODRABIANIE - USIŁOWANIE / PODRABIANIA - PUSZCZANIE / W OBIEG - LUB - USIŁOWANIE / PUSZCZANIA W OBIEG / PODROBIONYCH BILETÓW / BANKU POLSKIEGO PODLEGA / KARZE CIĘŻKIEGO WIĘZIENIA Po bokach na osi poziomej tonda z oznaczeniem nominału: 50
Aw. W lewym marginesie znak wodny - popiersie Stefana Batorego w profilu w prawo i z oznaczeniem nominału: 50 / ZŁ. W podwójnej ramce w rogach wartość: 50; po bokach na osi poziomej monogramy BP. W polu centralnym kartusz, zwieńczony okrągłą zdobioną tarczą z wartością 50, z zakomponowaną treścią: Bank Polski / PIEĆDZIESIĄT / ZŁOTYCH / WARSZAWA D. 1 WRZEŚNIA 1929 r. / PREZES BANKU / NACZELNY DYREKTOR – SKARBNIK Podpisy, odpowiednio: Władysław Wróblewski, Władysław Mieczkowski, Stanisław Orczykowski U dołu seria i numer: Ser. E W. – 9648411 Rw. W prostej ramce z motywami roślinnymi w tondach budynki Banku Polskiego; z lewej stary budynek z 1828 r. na Placu Bankowym, z prawej nowy z okresu międzywojennego przy ul. Bielańskiej. Przedstawienia przedzielone kaduceuszem atrybutem Hermesa i rogami obfitości. Nad tondami, po przekątnej, oznaczenie nominału - 50, a niżej monogramy BP Od góry napis: BANK POLSKI / PIĘĆDZIESIĄT ZŁOTYCH. Niżej w ramkach; z lewej: BILETY / BANKU POSLKIEGO / SĄ PRAWNYM / ŚRODKIEM PŁATNICZYM / W POLSCE; z prawej: PODRABIANIE - USIŁOWANIE / PODRABIANIA - PUSZCZANIE / W OBIEG - LUB - USIŁOWANIE / PUSZCZANIA W OBIEG / PODROBIONYCH BILETÓW / BANKU POLSKIEGO PODLEGA / KARZE CIĘŻKIEGO WIĘZIENIA Po bokach na osi poziomej tonda z oznaczeniem nominału: 50

Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych (1919- ) (wytwórnia), Kamiński, Zygmunt Ryszard (1888-1969) (autor), Gaspe, Eugene (1873- ?) (wykonał cięcie drzeworytu) (autor), 50 złotych

/
Wysokość: 187 mm, Szerokość: 99 mm






N/Bn/1743/ML
Muzeum Narodowe w Lublinie (Zamek Lubelski), ul. Zamkowa 9, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

Reforma gospodarcza Władysława Grabskiego była jednym z ważniejszych dokonań w początkowym okresie istnienia II Rzeczypospolitej. Uzdrowienie finansów państwa wiązało się z długo oczekiwanym wprowadzeniem złotego jako waluty obowiązującej. Ustawę w tej sprawie sejm polski przyjął już 28 lutego 1919 roku, jednak jej wprowadzenie w życie nastąpiło dopiero 28 kwietnia 1924 roku. Okoliczności wdrożenia reformy spowodowały konieczność sięgnięcia po rozwiązania tymczasowe. Zbyt późne uruchomienie Mennicy Państwowej, a w konsekwencji brak monet, zrekompensowano wprowadzeniem do obiegu połówek odpowiednio oznaczonych dawnych marek polskich jako odpowiedników monet groszowych. W przypadku pieniędzy papierowych o wyższych nominałach wykorzystano banknoty wydrukowane we Francji i Wielkiej Brytanii już pięć lat wcześniej na mocy decyzji sejmowej z 1919 roku. W 1924 roku pojawiła się ograniczona do nominałów pięcio-, dziesięcio- i dwudziestozłotowych emisja zachowująca wygląd banknotów z 1919 roku. Te pierwsze serie nie były pozbawione błędów. Między innymi wadliwie została sformułowana klauzula prawna ostrzegająca o konsekwencjach fałszerstw. W dwóch kolejnych latach (1925 i 1926) wypuszczono nową serię banknotów dziesięcio-, dwudziesto- i pięćdziesięciozłotowych. Poprawiono na nich treść klauzuli, ale przede wszystkim otrzymały one zupełnie odmienną szatę graficzną. Z awersu zniknęły popiersia T. Kościuszki i księcia J. Poniatowskiego, ich miejsce zajęły wyobrażenia alegoryczne. Banknoty te były drukowane początkowo przez Państwowe Zakłady Graficzne, a od 10 lipca 1926 roku przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych. Ponieważ jakość wydruku banknotów trzeciej emisji pozostawiała nieco do życzenia, a także wymagały tego potrzeby rynku, w 1929 roku podjęto decyzję o dodatkowej, czwartej emisji. Banknoty z roku 1929 otrzymały tę samą szatę graficzną, jednak poprawiono jakość druku.

Banknot pięćdziesięciozłotowy został zaprojektowany przez Zygmunta Kamińskiego, profesora Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Był on twórcą obowiązującego również dzisiaj wzoru godła państwowego. Banknot ten jest interesujący także z innego względu. Na jego rewersie zamieszczono dwa wizerunki przedstawiające historyczną (z 1828 roku) i ówczesną siedzibę Banku Polskiego.

Leszek Poniewozik

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp