W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dzięki temu serwis internetowy może być maksymalnie bezpieczny i wygodny.  Zobacz politykę prywatności >>>

Wyszukiwarka

Wyświetl:
Wyszukiwanie zaawansowane
Nazwa obiektu / tytuł
Nr inwentarzowy
Autor / wytwórnia
Miejsce powstania
Data powstania
Rodzaj
Technika
Tworzywo
Słowa kluczowe
Strona Muzeum Narodowego w Lublinie > Katalog zbiorów > Widok Lublina (Tipus civitatis Lublinensis in Regno Poloniae...)
powrót do wyników
poprzedni
następny
Widok Lublina opatrzony kartuszem herbowym i legendą. Miasto w szerokim, panoramicznym ujęciu obejmującym przedmieścia: Wieniawę i Tatary. Widok ukazuje charakterystyczne dla Lublina budowle min.- w centrum Kościół jezuitów, za nim wzgórze staromiejskie z Bramami Krakowską i Grodzką, kościoły św. Michała i Dominikanów, zespół zabudowań zamkowych z basztą i kaplicą św. Trójcy. Po lewej widoczne sylwetki kościołów Panny Marii, Nawrócenia, św. Pawła i św. Ducha. Budowle opatrzone łacińskimi podpisami lub cyframi mającymi odnośniki w legendzie. U góry, na osi kartusz tytułowy z napisem: TIPUS CIVITATIS LUBLINE[N]SIS. / IN REGNO POLONIAE EX OMNIBUS / PARTIBUS MU[N]DI EMPORIO. TER. IN. /ANNO CELEBRARI COSUETOCLARAE. (Widok miasta Lublina w Królestwie Polskim, sławnego w całym swiecie trzy razy na rok odbywającemi się jarmarkami) Po lewej godło Polski, po prawej herb Lublina. Nad dolną krawędzią pas zawierający legendę rozbitą na 4 pola w ozdobnych obramieniach. Przedstawienie prowadzone precyzyjną, cienką kreską, podkolorowane.
Widok Lublina opatrzony kartuszem herbowym i legendą. Miasto w szerokim, panoramicznym ujęciu obejmującym przedmieścia: Wieniawę i Tatary. Widok ukazuje charakterystyczne dla Lublina budowle min.- w centrum Kościół jezuitów, za nim wzgórze staromiejskie z Bramami Krakowską i Grodzką, kościoły św. Michała i Dominikanów, zespół zabudowań zamkowych z basztą i kaplicą św. Trójcy. Po lewej widoczne sylwetki kościołów Panny Marii, Nawrócenia, św. Pawła i św. Ducha. Budowle opatrzone łacińskimi podpisami lub cyframi mającymi odnośniki w legendzie. U góry, na osi kartusz tytułowy z napisem: TIPUS CIVITATIS LUBLINE[N]SIS. / IN REGNO POLONIAE EX OMNIBUS / PARTIBUS MU[N]DI EMPORIO. TER. IN. /ANNO CELEBRARI COSUETOCLARAE. (Widok miasta Lublina w Królestwie Polskim, sławnego w całym swiecie trzy razy na rok odbywającemi się jarmarkami) Po lewej godło Polski, po prawej herb Lublina. Nad dolną krawędzią pas zawierający legendę rozbitą na 4 pola w ozdobnych obramieniach. Przedstawienie prowadzone precyzyjną, cienką kreską, podkolorowane.
Widok Lublina opatrzony kartuszem herbowym i legendą. Miasto w szerokim, panoramicznym ujęciu obejmującym przedmieścia: Wieniawę i Tatary. Widok ukazuje charakterystyczne dla Lublina budowle min.- w centrum Kościół jezuitów, za nim wzgórze staromiejskie z Bramami Krakowską i Grodzką, kościoły św. Michała i Dominikanów, zespół zabudowań zamkowych z basztą i kaplicą św. Trójcy. Po lewej widoczne sylwetki kościołów Panny Marii, Nawrócenia, św. Pawła i św. Ducha. Budowle opatrzone łacińskimi podpisami lub cyframi mającymi odnośniki w legendzie. U góry, na osi kartusz tytułowy z napisem: TIPUS CIVITATIS LUBLINE[N]SIS. / IN REGNO POLONIAE EX OMNIBUS / PARTIBUS MU[N]DI EMPORIO. TER. IN. /ANNO CELEBRARI COSUETOCLARAE. (Widok miasta Lublina w Królestwie Polskim, sławnego w całym swiecie trzy razy na rok odbywającemi się jarmarkami) Po lewej godło Polski, po prawej herb Lublina. Nad dolną krawędzią pas zawierający legendę rozbitą na 4 pola w ozdobnych obramieniach. Przedstawienie prowadzone precyzyjną, cienką kreską, podkolorowane.

Hogenberg, Abraham (czynny 1608-1653) (sztycharz), Widok Lublina (Tipus civitatis Lublinensis in Regno Poloniae...)


Wysokość: 49,5 cm, Szerokość: 30,9 cm




S/G/272/ML
Muzeum Narodowe w Lublinie (Zamek Lubelski), ul. Zamkowa 9, Lublin
Brak kolekcji

Nota popularyzatorska

Najstarszym i najcenniejszym widokiem Lublina jest panorama miasta pokazana w 6-tomowym atlasie świata Georga Brauna Civitates orbis terrarum, opracowywanym przez ponad 45 lat i wydanym Kolonii w latach 1572–1618. W ostatnim tomie dzieła, zatytułowanym Theatri praecipuarum totius mundi urbium liber sextus przedstawiono 17 widoków miast Rzeczypospolitej.

Widok Lublina, rytowany przez Abrahama Hogenberga według rysunku nieznanego autora (zapewne z kręgu jezuitów), przedstawia miasto w okresie jego najświetniejszego rozwoju, sprzed potopu. Ujęte od strony południowej, otoczone rozlewiskami wodnymi na pierwszym planie i wzgórzami w głębi, ukazuje miasto i zamek w murach oraz okoliczne wsie, przedmieścia i osadę Piaski, z czasem włączone w granice „koziego” grodu. Miedzioryt przedstawia charakterystyczne dla Lublina budowle górujące nad zabudowaniami mieszkalnymi. Centralne miejsce zajmuje kościół Jezuitów – dziś archikatedra. Za nim wzgórze staromiejskie zamknięte od zachodu Bramą Krakowską, zwieńczoną wieżą, i od wschodu Bramą Grodzką. Na prawo od kościoła Jezuitów kościół farny św. Michała (dziś nie istnieje) i Dominikanie. Na sąsiednim wzgórzu pokazano zespół zabudowań zamkowych z wysokim donżonem z XIII wieku, obok niego gotycki kościół Świętej Trójcy i gmachy mieszkalne po renesansowej przebudowie, zwieńczone wysoką attyką. U podnóża Zamku zabudowania ludności rzemieślniczej. Wokół wzgórza wody spiętrzonych rzek Bystrzycy i Czechówki oraz tak zwany Wielki Staw Królewski. Od lewej strony, poza murami miasta, są widoczne sylwetki między innymi kościołów: Panny Marii (dawne Brygidki), Nawrócenia św. Pawła (dawni Bernardyni) i Świętego Ducha. Widok dopełnia duży, dekoracyjny kartusz z napisem: TIPUS CIVITATIS LUBLINE[N]SIS. / IN REGNO POLONIAE EX OMNIBUS / PARTIBUS MU[N]DI EMPORIO. TER. IN / ANNO CELEBRARI CONSUETOCLARAE., po bokach w kartuszach widnieją herby Polski i Lublina. W legendzie opisano 22 budowle i miejsca, dodatkowo zaznaczono na rycinie 6 obiektów.

Zamieszczenie widoku Lublina w jednym z największych i najważniejszych dzieł z zakresu topografii urbanistycznej świata świadczy o ważności grodu nad Bystrzycą w XVI i na początku XVII wieku. Sztych ten, czarno-biały lub kolorowany ręcznie akwarelą, był niezmiernie popularny i przypominany w reedycjach i powtórzeniach.

Renata Bartnik

Fundusze Europejskie - Logotyp
Rzeczpospolita Polska - Logotyp
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Logotyp
Unia Europejska - Logotyp