15 grudnia 2023 – 29 lutego 2024
Wystawa grafik Michała Piekarskiego – artysty grafika, autora projektów graficznych książek, albumów, znaczków pocztowych, plakatów, miesięczników, a także miłośnika liter, typografii, tworzącego kompozycje z fontów. Autor był wielokrotnie nagradzany za swoje prace, m.in. nagrodą główną za plakat pt. „Energia’’ na Biennale Plakatu w Lahti, Nagrodą Magellana za książkę podróżniczą Elżbiety Dzikowskiej czy Nagrodą Art Front za najlepszą okładkę 2016, 2017 za okładki dwutygodnika „Gala”. Współpracuje z wieloma wydawnictwami, m.in. BOSZ, Burda, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Paskal, Rosikon Press, Muza, Arkady, Poczta Polska.
O pracach artysty Katarzyna Rzehak, kurator wystawy, pisze: „Od wierszy Czechowicza w interpretacji Michała Piekarskiego trudno oderwać wzrok. To jak zabawa kalejdoskopem: sypiące się wielobarwne elementy, w ciągłym ruchu, zachęcające do śledzenia sensu, a równocześnie dające wielką przyjemność krążenia i błąkania się okiem po formach liter i przestrzeniach między nimi”.
„W prezentowanych na wystawie grafikach nie chodzi o przedstawienie słów i dokładnego odwzorowania utworu poetyckiego. Jest to tworzenie nowego plastycznego obrazu z użyciem słów i liter wierszy od A do Ż, układające się w alfabet Józefa Czechowicza. Grafiki tworzą kompozycje bliższe abstrakcyjnemu myśleniu niż przedstawianiu tekstu. Litery, czyli znaki graficzne, układają się w oddzielne słowa, a słowa służą do skonstruowania układów literniczych, które stopniowo są odczytywane, a właściwie odgadywane w labiryncie znaków. Kompozycje zbliżone do sztuki abstrakcyjnej, a także muzyki, gdzie powstające rytmy znaków tworzą „muzyczne” układy wizualne.
Celem przedstawianych obrazów jest porzucenie tradycji językowej czytania wiersza po kolei, od lewej do prawej, z jego składnią, opowieścią słowami w kierunku współgrania form wielu liter – znaków. Ważny staje się kontrast wielkości, kontrast kształtów i zróżnicowanie walorowe uzyskiwane poprzez zagęszczenie lub rozluźnienie typografii. Do kompozycji wprowadzane są na zasadzie kolażu oderwane litery, słowa, zdania, w różnych wielkościach i proporcjach, układane i zestawiane jako skojarzenia czysto plastyczne bez konotacji ze znaczeniowym rozpoznaniem zagadnień językowych. To nowe typograficzne brzmienie odbiega od suchego wyglądu tekstowego. Uzyskuje charakter abstrakcyjnej kompozycji literniczej z mocnymi, wyróżnionymi akcentami zestawionymi z delikatną materią literniczych płaszczyzn i form.
Piękno nie musi być widziane, powinno być odczuwalnym przeżyciem. Nie chodzi o konkretne słowo, zdanie, nie to co istnieje, ale to coś ukrytego w świecie wzajemnych relacji i proporcji.”
(fragment z katalogu do wystawy)
Wystawa zrealizowana we współpracy z Akademią WIT.
