Grobowce egipskich dostojników w poszczególnych okresach przybierały różne formy – piramid, mastab, czy grobowców skalnych. W komorze grobowej spoczywała mumia zmarłego wraz z wyposażeniem, w części świątynnej zaś składano dla niego ofiary.
Miejscem styku świata żywych i umarłych były tzw. ślepe wrota, czyli płaskorzeźba lub malowidło z wizerunkiem drzwi, które symbolizowały przejście do świata pozagrobowego.
Poprzez te symboliczne drzwi, dusza zmarłego mogła przemieszczać się do świata żywych, by korzystać z ofiarowanych jej darów. Ofiary, głównie napoje i pożywienie, umieszczano na przeznaczonych do tego stołach ofiarnych. Obok najczęściej występujących prostokątnych, kamiennych płyt, wykorzystywano również stoły wykonane z alabastru, o okrągłym, płaskim blacie ustawionym na niewysokiej nóżce, tak jak egzemplarz prezentowany na wystawie w gablocie po prawej. Nad nim, po lewej stronie znajduje się gliniana forma wotywna na chleb.
Odwróćmy się w prawo.
Najważniejszym elementem wyposażenia grobowego była Księga umarłych, zwana „Księgą wychodzenia za dnia”. Zawierała około 200 zaklęć i formuł religijnych, k4tóre miały ułatwić zmarłemu przejście pełnej niebezpieczeństw drogi w zaświaty i zapewnić mu beztroskie życie w krainie wieczności. Poszczególnym zaklęciom towarzyszyły barwne ilustracje, zwane winietami. Żadna ze znanych ksiąg nie zawiera jednak wszystkich zaklęć, a jedynie wybór, co sprawia, że nie ma dwóch identycznych papirusów z Księgą Umarłych.
Papirus piastunki Bakai jest rzadkim przykładem Księgi Umarłych przygotowanej dla kobiety. Na prezentowanych arkuszach znajdziemy rozdziały zawierające zaklęcia mające pomóc zmarłej w zaświatach
ETR. 010 – Grobowce i świątynie
Grobowce to miejsca gdzie chowa się zmarłych.
W Egipcie tylko bogaci i znani ludzie mieli grobowce.
Grobowcami są na przykład piramidy.
Piramidy to grobowce, które przypominają trójkąt.
Czasami grobowce były wykute w skałach.
W grobowcach są pochowane mumie.
Mumia to zmarły człowiek owinięty w specjalne bandaże.
Egipcjanie uważali, że tak trzeba pochować zmarłych.
Egipcjanie wierzyli, że po śmierci jest drugie życie.
Wierzyli, że mumia przechodzi do drugiego świata.
Na świat po śmierci mówi się świat pozagrobowy.
Mumia przechodzi do świata pozagrobowego przez drzwi.
Takie drzwi Egipcjanie nazywają ślepe wrota.
Mumia w świecie pozagrobowym potrzebuje różnych rzeczy.
Potrzebuje takich samych rzeczy jak żywy człowiek.
W to wierzyli Egipcjanie.
Dlatego Egipcjanie do grobowców przynosili jedzenie i picie.
Przynosili meble i naczynia.
W grobowcach Egipcjanie zostawiali specjalną książkę.
Egipcjanie nazywali ją księgą umarłych.
W tej książce były różne zaklęcia.
Zaklęcia to różne słowa, które mogą spełniać życzenia.
W to wierzyli Egipcjanie.
Zaklęcia w księdze umarłych miały pomóc osobie zmarłej dotrzeć do świata pozagrobowego.
