Rezydencja konserwatorów w laboratorium SciCultLab w Oslo
Założeniem dwumiesięcznego wyjazdu było zdobycie wiedzy i wymiana doświadczeń w zakresie konserwacji zabytków archeologicznych i etnograficznych. W czasie szkolenia pracownicy Muzeum Narodowego w Lublinie zapoznali się z problematyką profilaktyki konserwatorskiej stosowanej w SciCultLab w Oslo. Zagadnienia obejmowały metody pakowania i magazynowania, zagadnienia związane z mikroklimatem, metody dezynfekcji, metody analiz obiektów i problematyką związaną z pracą z substancjami toksycznymi (BHP).
Konserwatorzy z Muzeum Narodowego w Lublinie zapoznali się z metodami konserwacji strukturalnej zabytków archeologicznych pochodzących z nietrwałych materiałów organicznych takich jak drewno i tkaniny oraz obiektów metalowych.
Prace prowadzone były przy obiektach pozyskanych z wykopalisk Follobanen i Oseberg. Konserwatorki wykonywały zabieg impregnacji drewna archeologicznego z użyciem PEG, suszenia próżniowego, metody oczyszczania i sklejania obiektów składających się z wielu elementów. W pracowni konserwacji obiektów etnograficznych brały udział w tworzeniu wystawy „Samurai”, poznały zagadnienia konserwacji obiektów wykonanych w technice laki, a także sposoby montażu i ekspozycji tego rodzaju obiektów. Ponadto wykonywały prace konserwatorskie przy XII w. drewnianej skrzyni z Ullensaker Kirke, Akerhus, polegające na zabezpieczaniu polichromii, uzupełnieniu ubytków, retuszu. Zapoznały się z metodami magazynowania obiektów drewnianych o dużych gabarytach.
Warsztaty pozwoliły na zdobycie wiedzy i umiejętności praktycznych umożliwiających wykorzystanie nowych metod konserwacji, a tym samym na rozszerzenie dotychczasowego zakresu działań konserwatorskich Muzeum Narodowego w Lublinie o nowe kategorie obiektów zabytkowych.
Projekt „Dziedzictwo dostępne. Profesjonalizacja kadr kultury i upowszechnienie dziedzictwa kulturowego – interdyscyplinarne partnerstwo Muzeum Narodowego w Lublinie i Muzeum Historii Kultury w Oslo” korzysta z dofinansowania o wartości 483 000 € otrzymanego od Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG. Celem projektu jest zbudowanie trwałego międzynarodowego partnerstwa oraz sieci polsko-norweskiej współpracy.
