Zachodnia Lubelszczyzna w twórczości malarzy polskich. Spotkanie II – Michał Elwiro Andriolli (1836-1893) 8.12.2014

Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie na Zamku Lubelskim z cyklu “Sobota w Muzeum” . Poświęcone będzie osobie i twórczości Michała Elwiro Andriollego.

8.XI.2014

początek spotkania – godz. 12.00

Wstęp wolny

Michał Elwiro Andriolli (ur. 2 listopada 1836 w Wilnie, zm. 23 sierpnia 1893 w Nałęczowie). Światowej sławy malarz, rysownik i grafik, jeden z najbardziej znanych ilustratorów drugiej połowy XIX wieku wielu znaczących dzieł literatury polskiej i obcej.
W latach 1855 -1858 studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa i Rzeźby i w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, a od 1861 w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie.
Andriolli brał udział w Powstaniu Styczniowym. Po klęsce powstania aresztowany w Petersburgu; uciekł z więzienia i przedostał się do Londynu, następnie do Paryża. Do kraju wrócił jako emisariusz Komitetu Emigracji Polskiej. W 1866 został ponownie aresztowany i zesłany do Wiatki w środkowej Rosji, gdzie udzielał lekcji rysunku, malował portrety i obrazy religijne (wykonał malowidła ścienne w miejscowym soborze). Ułaskawiony przez cara w roku 1871 przyjechał do Warszawy.
Był wziętym ilustratorem książkowym, który współpracował z wieloma paryskimi, londyńskimi oraz warszawskimi wydawcami. Zilustrował wiele dzieł literackich polskich autorów, w tym Mickiewicza, Słowackiego, Orzeszkowej. W Polsce szczególnie znane i cenione są jego ilustracje do Pana Tadeusza oraz Konrada Wallenroda Adama Mickiewicza, wykonane w latach 1879–1882.

W 1883 roku został zaproszony do Paryża gdzie tworzył ilustracje do dzieł F. Coopera, T. Gauthiera i W. Szekspira.
Ilustracje okolicznościowe wykonane przez Andriollego były publikowane w polskich czasopismach: („Tygodnik Ilustrowany”, „Kłosy”, „Tygodnik Powszechny”, „Biesiada Literacka”, „Wieniec”) oraz francuskich: „La chasse illustree”, „Le Monde illustre”, „Le Figaro illustree”, włoskim „Illustrazione italiana” oraz angielskim „The Graphic”.

Andriolli specjalizował się w grafice książkowej o tematyce historycznej i religijnej. Posługiwał się głównie ołówkiem, tuszem, gwaszem oraz drzeworytem. Wykonał wiele ilustracji przedstawiających zabytkowe budynki znajdujące się na terenach dawnej Rzeczypospolitej (obecnej Polsce, Litwie, Ukrainie oraz Białorusi). Wiele z nich już dzisiaj nie istnieje.

Malował również obrazy, m.in. dla kościołów w Kownie. Od 1880 roku przyjeżdżał do Nałęczowa. Rysował pejzaże nałęczowskie i umieszczał w prasie warszawskiej. Zmarł 23 sierpnia 1893 roku. Zgodnie ze swą wolą pochowany został na cmentarzu w Nałęczowie.