Edward Nadulski. Malarstwo. W 100. rocznicę urodzin. 30.01.2015

Zapraszamy do zwiedzania wystawy!

30 stycznia 2015 roku w salach Zamku Lubelskiego została otwarta wystawa obrazów Edwarda Nadulskiego (1914-1978), artysty związanego z Lublinem. Na wystawie znajdują się 52 prace malarskie z lat 60-tych i 70-tych XX w. obejmujące różne okresy twórczości. Są to pejzaże, akty, portery martwe natury, sceny rodzajowe oraz kompozycje abstrakcyjne. Prace te wyróżnia oryginalny styl oparty o wyszukaną grę kolorów, syntezę formy przy jednoczesnym bogactwie materii malarskiej.

Wystawie towarzyszy album zawierający ponad 100 reprodukcji barwnych oraz teksty omawiające twórczość artysty. Tekst wstępny do albumu napisał prof. dr hab. Lechosław Lameński, historyk sztuki, kierownik Katedry Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej Instytutu Historii Sztuki KUL.

Wystawa czynna od 31 stycznia do 15 marca 2015, od wtorku do niedzieli.

Edward Nadulski urodził się w 1914 roku w Kamionce koło Lubartowa. Edukację artystyczną rozpoczął w 1938 roku w Wolnej Szkole Rysunku i Malarstwa im. Ludwiki Mehhoferowej w Lublinie. W latach 1948-1955 studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Kazimierza Tomorowicza. Po ukończeniu studiów wyjechał do Szczecina, gdzie podjął pracę dyrektora w PP “Pracownie Sztuk Plastycznych”. Równocześnie zajmował się projektowaniem graficznym. Po powrocie do Lublina w latach 1960-64 był kierownikiem Wydziału Kultury PWRN. Do 1972 roku, przez dwie kadencje był prezesem lubelskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. W latach 1972-76 prowadził lubelskie Biuro Wystaw Artystycznych. Zmarł w 1978 roku w Lublinie.

Pozostawił po sobie dorobek w postaci kilkuset obrazów. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych i publicznych w kraju, m.in. w Muzeum na Zamku w Lublinie, Muzeum Narodowym w Warszawie, jak również za granicą, m.in. w Danii, Anglii, Szwajcarii.
Za swoją twórczość otrzymywał nagrody i wyróżnienia m.in. wyróżnienie na Ogólnopolskiej wystawie malarstwa, grafiki i rzeźby „Przeciw Wojnie” (Lublin, 1966), Nagrodę Wojewódzką za działalność artystyczną (1969). W 1975 roku otrzymał I nagrodę na VIII Międzynarodowej Wystawie Sztuki Inter-75 w Holstebro w Danii.

O twórczości Edwarda Nadulskiego pisali:

“Wszystkie te pejzaże, martwe natury i akty mają jedną cechę wspólną, dość zaskakującą u rasowego bądź co bądź kolorysty, co zdaje się niejako z góry zakładać afirmujący, pogodny stosunek do rzeczywistości. Przesyca je jakaś utajona nuta dramatyczna, która dźwięczy raz w płomienistym kształcie smugi barwnej, raz znowu w dominacji czerni konturu i cienia, raz wreszcie w ekspresyjnej deformacji przedmiotu.”

Jerzy Zanoziński, z katalogu wystawy indywidualnej w BWA w Lublinie w 1974 roku

“Najczęściej realizuje pejzaże, martwe natury, portrety. Są to obrazy kreowane szybkimi uderzeniami pędzla, mocne i niespokojne w wyrazie, o delikatnie rozświetlonej kolorystyce, co jakoś prowadzi do wniosku, że mamy do czynienia z malarską manifestacją autorskiej nostalgii. Uwierzytelniają ów wniosek, czy raczej wrażenie, przede wszystkim pejzaże, przedstawiające motywy z okolic, gdzie Nadulski urodził się i które chętnie do dzisiaj odwiedza. Ale także w kwiatach i portretach odnajdujemy ten ton refleksyjny, pojawiający się zresztą równolegle – co zaskakujące i unikalne – z wyrażaną w sposób malarski apoteozą chwili. I w tym właśnie mieści się głęboka dojrzałość twórczości Edwarda Nadulskiego […] oraz jej poznawcza i artystyczna atrakcyjność.”

Ireneusz J. Kamiński, z katalogu wystawy indywidualnej w BWA w Koszalinie w 1977 roku

“Fascynacja materią malarską w połączeniu z zamiłowaniem Edwarda Nadulskiego do form abstrakcyjnych, niekiedy o rodowodzie organicznym, czyni z wielu jego kompozycji – mimo upływu czasu – dzieła ciągle aktualne, intrygujące i prowokujące do dialogu z wyrobionym widzem. Dobrze więc się stało, że po ponad dwudziestosześcioletniej nieobecności w świadomości społeczeństwa lubelskiego (w 1988 roku miała miejsce jedyna jak dotąd pośmiertna wystawa artysty w salach lubelskiego BWA), możemy ponownie oglądać obrazy Edwarda Nadulskiego w tak dużym wyborze.”

prof. dr hab. Lechosław Lameński, ze wstępu do katalogu wystawy malarstwa Edwarda Nadulskiego w Muzeum Lubelskim na Zamku, 2015

“Znaczącą pozycję w twórczości Edwarda Nadulskiego zajmują pejzaże z małych miasteczek z okolic Lublina, którym poświęcił stosunkowo dużo obrazów. Przez wiele lat malował na płótnach kościoły z charakterystyczną dla tego regionu, specyficzną, małomiasteczkową architekturą. Można ją rozpoznać po latach, mimo że autor unikał malowania typowych obrazów widokowych. Właśnie te niewielkie, poetyckie w sposobie deformacji, wyrafinowane kolorystycznie obrazy robią na mnie największe wrażenie. (…)
W swojej bogatej i ciągle odkrywanej twórczości (pozostawił kilkaset prac olejnych) Nadulski chętnie powracał do tradycyjnych tematów malarskich: portretu, aktu i martwej natury. W tych obrazach widać cały kunszt malarski, maestrię uderzeń pędzla, trafnych spontanicznych gestów, bogactwo konsystencji farby i wysmakowane do granic, mistrzowskie gamy kolorystyczne.
W martwych naturach oraz aktach jest olbrzymia siła, pochwała energii życia, radości istnienia. Są dla mnie przeciwwagą dla prac o wątku egzystencjalnym. Mam wrażenie, że ostatnie obrazy, jakie zostawił po sobie Edward Nadulski, przenika apoteoza piękna, życia i sił witalnych.”

Prof. Ryszard Ługowski, artysta sztuk wizualnych, prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach i na ASP w Warszawie.

Dodatkowe informacje na temat wystawy:
Dorota Kubacka, kurator wystawy, Zamek Lubelski, 48 81 532 50 01 wewn. 34, sztuka@muzeumlubelskie.pl
Eliza Nadulska, córka artysty: e_nadulska@yahoo.com, 603 208 032