Na grafikach zostały przedstawione sceny z życia codziennego Egipcjan, skupionego wokół Nilu. Życiodajna rzeka była źródłem pożywienia – dostarczała ryb i ptactwa, ale przede wszystkim miała ogromne znaczenie dla rolnictwa. Ludzie polegali na dorocznych wylewach rzeki, które miały miejsce między lipcem a październikiem. Kiedy woda cofała się, bogaty i żyzny muł pozostawał na polach, na których uprawiano zboża, warzywa i owoce. Jeśli jednak wylew okazał się niewystarczający by nawodnić pola lub zbyt duży i woda cofała się dłużej – mieszkańcom Egiptu groził głód.

Nil stanowił jednocześnie główną arterię komunikacyjną starożytnego Egiptu, umożliwiającą szybkie przemieszczanie się ludności oraz transportowanie różnych materiałów drewnianymi łodziami, w tym ważących dziesiątki ton bloków kamiennych, używanych do budowy miejsc kultu. Co ciekawe, niektóre łodzie były wykonywane z papirusu rosnącego w dolinie Nilu, w tym nawet kilkunastometrowe łodzie transportowe. W trakcie podróży po Nilu trzeba było uważać na hipopotamy, które przez Egipcjan były uznawane za jedne z najbardziej niebezpiecznych zwierząt.

Papirus wykorzystywano jednak przede wszystkim jako materiał papierniczy oraz do wyrobu przedmiotów codziennego użytku, w tym mat, sznurów, sandałów i koszy.